Panie sołtysie, od jak dawna działa Pan w samorządzie lokalnym Rudawy?

Swoją pracę w samorządzie wiejskim rozpocząłem w 1996 roku jako członek Rady Sołeckiej. Sołtysem jestem od 1999 roku, a radnym Gminy Zabierzów już trzy kadencje. Z uwagi na to iż jestem na emeryturze, mogę teraz więcej czasu poświęcić dla społeczności mojej wsi.

Rudawa jest czwartą co do wielkości wsią w naszej gminie. Jaka jest jej specyfika?

Nasza miejscowość liczy aktualnie 1800 mieszkańców. Jest wsią nabierającą coraz bardziej charakteru miejskiego, między innymi z uwagi na duży i stale narastający ruch samochodowy. Tu usytuowane są inwestycje, z których korzystają mieszkańcy innych sołectw. Są to kościół, apteka, ośrodek zdrowia, poczta. W Rudawie zlokalizowanych jest dużo firm, zakładów pracy, w tym ogromne jak np. LAFARGE - dawny KOSD, MOSUR, BIGA STAL itp. One także generują ruch samochodowy, ale przede wszystkim przez Rudawę przebiegają dwie drogi powiatowe i droga krajowa, co wiąże się z ogromnym nasileniem ruchu samochodowego.

Czym Rudawa może się pochwalić, jeżeli chodzi o prowadzone inwestycje?

Za czasów mojego sołtysowania dokończona została budowa sieci wodociągowej, wieś została skanalizowana. Wiele ulic zyskało nakładkę bitumiczną, oświetlenie i chodniki. Obecnie kontynuowane są prace związane z budową zatoki dla autobusów szkolnych, niedługo rozpoczną się prace przy budowie szatni dla klubu sportowego „Orlęta”. Prowadzone są działania związane z modernizacją nawierzchni dróg oraz czyszczeniem rowów melioracyjnych. Mimo, że Rudawa jest jedynym sołectwem w naszej gminie posiadającym rynek, mieszkańcy od lat oczekują na jego rewitalizację. Obecnie jest wykonana i zatwierdzona przez konserwatora zabytków koncepcja jego zagospodarowania. Ale oczekiwania mieszkańców są dużo większe. Wskazują oni na konieczność poprawy stanu drogi powiatowej, drogi wiodącej do stacji PKP. Niezbędne jest urządzenie świetlicy środowiskowej dla dzieci i młodzieży, poprawa bezpieczeństwa mieszkańców. W ostatnich dniach powstała strefa aktywnego wypoczynku dla dzieci oraz małe place zabaw w kilku miejscach Rudawy. To nas cieszy.

Wiemy, że w Rudawie odbywa się od dziesięciu lat największa masowa impreza sportowa naszej gminy, powiatu krakowskiego i trzecia co do wielkości w Małopolsce, czyli Jurajski Półmaraton o Puchar Starosty Krakowskiego i Wójta Gminy Zabierzów.

Jesteśmy dumni z tego, że ten kultowy już bieg, odbywa się na naszym terenie. Corocznie w czerwcu zjeżdża do nas z całej Polski, ale i z Europy kilka tysięcy biegaczy, którzy tu u nas mają swoje biegowe święto. Jest to wspaniała promocja naszej miejscowości, a dla mieszkańców okazja do spotkania z wielkim masowym sportem biegowym. Zresztą w biegu tym startuje kilkunastu mieszkańców naszej miejscowości, niektórzy jak np. rodzina Państwa Pietruszków czy rodzina Państwa Kucharskich, wieloosobowo. Już teraz zapraszam na X Jubileuszowy Jurajski Półmaraton, który odbędzie się w dniu 8 czerwca 2014 roku.

A czego życzyłby Pan sobie sam na zakończenie naszej rozmowy?

Życzyłbym sobie, aby mieszkańcy mojego sołectwa byli bardziej zaangażowani w prace na rzecz swojej miejscowości. Życzę także wszystkim mieszkańcom Rudawy, aby ich oczekiwania odnośnie rozwoju naszej wsi zostały zrealizowane. No i jeszcze tego aby kontynuowano prace nad uregulowaniem Rudawy. Dziękuję za rozmowę i życzę spełnienia tych marzeń.

Edyta Kwiatkowska

RUDAWA

Rudawa – jest jedną z najwcześniej poświadczonych źródłowo wsi w okolicach Krakowa. Podarował ją kapitule krakowskiej wraz kościołem zmarły w 1185 r. komes Jan, zwany Gniewomirem. Od tego czasu Rudawa, aż do 1939 r. pozostawała w dobrach kapitulnych. Interesującym zabytkiem jest tutejszy kościół parafialny, którego wczesnogotyckie prezbiterium wzniesione około 1300 r. uchodzi za jedną z najstarszych ceglanych budowli małopolskiej wsi. W ołtarzu głównym umieszczony jest cieszący się miejscowym kultem, gotycki obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem na ręku z około 1450 r. Ciekawym zabytkiem, z uwagi na czytelną inskrypcję w języku staropolskim, pozostaje wmurowana w prawą ścianę nawy renesansowa, kamienna płyta nagrobna zmarłej w 1578 r. Elżbiety z Giebułtowskich Pisarskiej. W pobliżu położony jest zabytkowy cmentarz parafialny, na którym znajduje się m.in. mogiła zbiorowa ofiar pacyfikacji Radwanowic. W środkowej części nekropolii zwraca uwagę charakterystyczna figurka klęczącego aniołka, jedno z nielicznie zachowanych rzeźb Franciszka Wyspiańskiego, ojca Stanisława. Z początkiem XX w. Rudawa przekształca się w miejscowość letniskową. W rejonie stacji kolejowej zaczęto wznosić murowane domy i wille, być może za przykładem Antoniny i Stanisława Domańskich, którzy pierwsi w 1896 r. wybudowali tu swój charakterystyczny dom z wieżyczką. W okresie czerwca – lipca 1908 r. w domu z wieżyczką mieszkał Henryk Sienkiewicz, pisząc tu kilka rozdziałów powieści Wiry. Pisarzowi codziennie rano przynosił wówczas świeże mleko lubiany przez niego miejscowy chłopiec Staś Tarkowski. Jego imię i nazwisko otrzymał później główny bohater W pustyni i puszczy. Bywał też w Rudawie Stanisław Wyspiański goszcząc często u Antoniego Procajłowicza (1876-1949), malarza i grafika, który zajmował stojący bliżej torów kolejowych dom z portykiem.

Krzysztof Pucek